Çocuklarda Konuşurken Takılma Neden Olur?
“Bir kelimeyi söylemek bile bazen bir dağa tırmanmak gibidir.”
Hepimiz bir noktada kelimelerin boğazımızda düğümlendiğini hissetmişizdir. Ama ya bu düğüm, korkunun ipiyle sıkı sıkı bağlanmışsa? Çocukken korktuğumuzda annemiz hemen “Korkma, kekeleme” derdi. Peki, gerçekten korku kekemeliği tetikleyebilir mi? Gelin, bu sorunun peşinden birlikte gidelim.
—
Korku ve Kekemelik: Birbirini Besleyen Bir Döngü
Kekemelik, konuşma sırasında ses, hece veya kelimelerin tekrarı veya uzatılması ile karakterize edilen bir iletişim bozukluğudur. Genellikle çocukluk döneminde başlar ve çoğu çocuk zamanla bu durumu aşar. Ancak bazı durumlarda, kekemelik kalıcı hale gelebilir ve kişinin sosyal yaşamını etkileyebilir.
Korku, vücudun “savaş ya da kaç” tepkisini tetikler. Bu tepki, kalp atış hızını artırır, kasları gerginleştirir ve nefes almayı zorlaştırır. Bu fiziksel değişiklikler, konuşma sırasında ses telleri ve ağız kasları üzerinde ekstra baskı oluşturabilir, bu da kekemeliği artırabilir.
Özellikle sosyal durumlar, topluluk önünde konuşma veya başkalarının yargılayıcı bakışları gibi durumlar, bireyde kaygı yaratabilir. Bu kaygı, kekemelik belirtilerini şiddetlendirebilir.
—
Korkunun Kekemeliği Tetikleme Potansiyeli
Korku, var olan kekemelik eğilimlerini tetikleyebilir. Ancak, korku tek başına kekemeliği başlatmaz. Eğer birey zaten kekemeliğe yatkınsa, korku veya travmatik bir olay bu durumu ortaya çıkarabilir. Bu, bir kıvılcımın kuru otları tutuşturması gibidir.
—
Gelecekteki Etkiler: Korku ve Kekemelik Arasındaki Döngü
Kekemelik yaşayan bireyler, konuşma sırasında yaşadıkları zorluklar nedeniyle sosyal durumlarda daha fazla kaygı yaşayabilirler. Bu kaygı, kekemelik belirtilerini daha da artırabilir. Bu durum, bir kısır döngüye yol açar: Kekemelik → Kaygı → Kekemelik → Kaygı…
Bu döngü, kişinin özgüvenini zedeler ve sosyal izolasyona yol açabilir. Özellikle çocuklar, akran zorbalığı veya olumsuz yorumlar nedeniyle daha fazla kaygı yaşayabilirler.
—
Sonuç: Korku Kekemeliği Tetikleyebilir, Ama Tek Başına Sebep Değildir
Korku, kekemeliği doğrudan başlatmaz, ancak var olan eğilimleri tetikleyebilir. Kekemelik, genellikle çocukların gelişiminde geçici bir süreçtir. Bazen bir çözüm ararken, bazen de biraz daha empatik bir yaklaşımla bekleyerek aşılabilecek bir durumdur.
Eğer çocuğunuz kekeliyorsa, ona destek olmak önemlidir. Sabırlı olmak, cesaretlendirmek ve gerektiğinde profesyonel destek almak, bu süreci daha kolay atlatmalarına yardımcı olabilir.
—
Siz ne düşünüyorsunuz? Korku ve kekemelik arasındaki ilişki hakkında deneyimleriniz veya görüşleriniz var mı? Yorumlarda paylaşın, birlikte tartışalım!